رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع غذایی استان اصفهان افزود: برای اینکه مشکلات فعالان اقتصادی حل شود، هر تصمیمی که دولتمردان می‌خواهند بگیرند، باید بخش خصوصی آنجا حاضر باشد و دولتمردان پشت درهای بسته تصمیم نگیرند. آنها هرگونه دستورالعملی را ابتدا در اصفهان پیاده می‌کنند و با این روش به اصفهان ضربه می‌زنند. بحث قیمت‌گذاری دستوری مشکل اصلی ماست. در خانواده هم عرضه و تقاضا وجود دارد. عرضه و تقاضا با همدیگر جفت می‌شوند.
علی سرشوقی در گفتگو با روابط عمومی اتاق بازرگانی اصفهان در معرفی خود گفت: لیسانس مکانیک طراحی جامدات، مدیرعامل کارخانه محصولات بدون قند رژیمی کامور و نایب رئیس شرکت شیرین سلامت پارتیکان، نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی اصفهان و عضو کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران هستم.
وی با انتقاد از سیاست قانونگذاری صادراتی تاکید کرد: از نظر کلی، بقیه کشورها مثل ایران با این حجم دستور العمل‌ها، تغییر قیمت‌ها و تحریم‌ها روبه‌رو نیستند. نکته دیگر اینکه در صادرات ما می‌خواهیم مازاد بر مصرف را صادر کنیم و این صحیح نیست. اگر تخم مرغ مازاد داریم، صادر می‌کنیم و اگر کم شد، صادرات آن را متوقف می‌کنیم. بدیهی است که این روش درست نیست؛ جون خریدار می‌خواهد سالانه روی تولیدکننده حساب باز کند.
سرشوقی در همین راستا گفت: راهکار این مشکل این است که باید یک بخش تولیدات باشد که انحصاراً صادر شود. مشکل بعدی تغییر قیمت مثل نهاده‌های دامی و مواد اولیه است که مرتباً تغییر پیدا می‌کند؛ برای مثال، یک بار محموله گوجه تا آمده بود به مرز برسد، ۳۵ دستورالعمل آمده بود و سر مرز صادراتش ممنوع شده بود!
وی با انتقاد از قیمت‌گذاری دستوری تصریح کرد: یک سری مشکلات ما داخلی است؛ مثل قیمت‌گذاری دستوری که در هیچ جای دنیا نظیر ندارد مانند درج قیمت مصرف‌کننده روی کالا. قیمت‌گذاری روی شلف باید باشد؛ نه روی کالا. این قیمت‌ها پایین‌تر می‌خورد. قیمت تولیدکننده نباید باشد. یک سری فروشگاه‌های زنجیره‌ای در دنیا هست که ارزان فروش هستند. ما می‌خواهیم بر اساس آزمون و خطا انجام دهیم. در فوتبال مربی خارجی می‌آوریم اما در اقتصاد مشاور خارجی نمی‌آوریم. قیمت محصول را عرضه و تقاضا تعیین می‌کند. ما قوانین را 140 درصد اجرا می‌کنیم! تعامل بین سازمان‌ها و تولیدکنندگان وجود ندارد.
این کارآفرین موفق درباره راهکار عدم قطع برق صنایع تصریح کرد: متاسفانه در کمبود برق تولیدکننده‌ها کمبود را احساس کردند ولی خانه‌ها احساس نکردند. قوانینی در حمایت از کسب و کارها داریم ولی هیچ کدام اجرا نمی‌شود. برق کارخانجات نباید قطع شود؛ بلکه برق خانه‌ها باید برای هشدار به صرفه جویی قطع شود. در شهرهای دیگر بانک ها، سازمان‌ها، آسانی در مجوز گرفتن و حمایت همه جانبه است اما در استان ما حاکمیت به صنایع بزرگ توجه می‌کند؛ در حالی که بیشترین بار اشتغال جامعه بر دوش صنایع کوچک و متوسط است. متاسفانه ما آمار دقیقی از میزان اشتغال در صنایع غذایی نداریم. از این رو، ما برای اثبات این موضوع دنبال تهیه آمار اشتغال صنایع غذایی هستیم.
وی درخصوص حل معضل حمل و نقل گفت: راهکار تعارض منافع باید تغییر کند. متاسفانه حس کمک در سازمان‌ها خیلی کم است. باید چرخه‌ای از منافع وجود داشته باشد و کارکنان سازمان‌ها در تولید شریک شوند. کارمند باید راضی شود. کارمندان باید مثل اداره دارایی در منافع تولیدکننده سهمی داشته باشند. آنها باید در تولید شریک شوند. مجوزها در هر فرایند کد داشته باشند و در بازرسی‌ها و بازدیدها مشخص باشد.
نایب رئیس شرکت شیرین سلامت پارتیکان در پاسخ به این پرسش که چرا در اصفهان سرمایه‌گذاری کرده‌اید، گفت: مرا ترغیب کردند که در خارج از کشور سرمایه‌گذاری کنم اما من نسبت به شهر و مردم خودم عِرق و تعصب دارم. در مردم هم باید فرهنگ سازی شود که نسبت به محصولات شهر خودشان تعصب داشته باشند. ما در شیر خام رتبه کشوری داریم، در تخم مرغ و مرغ رتبه داریم اما در استان بیشتر خام فروشی می‌کنیم و صنایع تبدیلی کمتر داریم.
سرشوقی درباره مشکلات پیش روی فعالان اقتصادی افزود: به خاطر عدم حمایت‌های واقعی، رقم تسهیلات در اصفهان بسیار اندک است. بانک‌ها در تهران راحت تسهیلات می‌دهند اما در اصفهان بسیار مشکل است. اعتبارات تهران بسیار بیشتر از اصفهان است.
نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی اصفهان تاکید کرد: معضل دیگری که هست، حداقل حقوق است که در کلان شهرها جوابگو نیست ولی در روستاها جواب می‌دهد. از همین راه، سرمایه‌گذارها ترغیب می‌شوند کارخانه‌ها را به روستاها ببرند. یک نیروی کاری که هیچ کاری از او برنمی‌آید، حداقل حقوق برایش زیاد است و تلاش نمی‌کند که حقوقش اضافه شود. پس حقوق باید متفاوت باشد.
وی خاطرنشان کرد: ما باید به شایسته سالاری بپردازیم نه اینکه صرفاً آدم‌های پاک را در راس امور بگذاریم. حمل و نقل و آلودگی هوا سیاسی کاری است. استاندارد الزام می‌کند که نشان استاندارد و رنگ آن سبز باشد. ماشین‌هایی که ایران تولید می‌کند مثل دنا، مصرف سوخت آنها با تولیدات خارجی قابل مقایسه نیست ولی با این وصف، ما واردات خودرو نداریم و این مسائل همچنان به کشور ما ضربه می‌زند.
رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع غذایی استان اصفهان درخصوص شرکت کامور گفت: شرکت کاموَر از سال ۱۳۶۹ پایه‌گذاری شد. سال ۷۱ شروع به کار کرد و ابتدا محصولاتی مانند تافی و آبنبات تولید می‌کرد. در سال ۷۸ پولکی بدون قند زعفرانی را ثبت اختراع و تولید کرد و تاکنون ۱۲ اختراع به ثبت رسانده است. این شرکت ظرف دو سال دانش بنیان و دارای گرید A و B بود و فعالیتش در راستای تولید محصولات سلامت محور برای بیمارانی مثل دیابتی‌هاست که می‌خواهند محصولات شیرین مصرف کنند و قند و شکر برای آنها مضر است.
وی درباره انگیزه تولید این محصولات تصریح کرد: همواره سلامت جامعه برایم مهم بوده و هست؛ از این رو، با تاسیس این شرکت محصولاتی بدون قند و بدون ضرر را تولید می‌کنیم که خواص دیگری هم داشته باشند؛ مثلاً آبنبات بدون قند که حاوی ویتامین C است و غیره. درواقع، فعالیت تولیدی ما طب پیشگیری و سلامت محور است که بار سنگینی را از نظر اقتصادی و اجتماعی از دوش اجتماع برمی‌دارد. شرکت همچنین، دفتری در پارک علمی تحقیقاتی دارد که واحد تحقیق و توسعه شرکت در آنجا فعالیت دارد.
سرشوقی در پاسخ به این پرسش که از دولتمردان چه انتظاری دارید، تصریح کرد: در یک سری از کشورهای اروپایی الزام کرده‌اند که در هواپیماها، قطارها، فروشگاه‌ها و ... در کنار محصولات با شکر، محصولات بدون قند جایگزین هم وجود داشته باشد؛ ولی در کشور ما هیچ حق انتخابی وجود ندارد. در کافه ها مشتریان محکوم هستند که از محصولات تولید شده با شکر استفاده کنند یا نوشیدنی خود را تلخ بخورند.
وی در همین راستا افزود: بنابراین، این کار باید از طرف دولت الزام شود؛ اما دولت نه تنها این کار را نکرده؛ بلکه برای خرید قند و شکر تشویق هم کرده و ارزهای ترجیحی هم گذاشته است؛ مثلاً در کوپن های الکترونیکی خرید شکر جایگاه دارد و مالیات ارزش افزوده آن یک درصد است!
سرشوقی ادامه داد: مالیات ارزش افزوده شکر یک درصد؛ ولی شکر بدون قند 9 درصد! کاملاً برعکس انجام شده و درواقع برای شکر یارانه گذاشته‌اند. الان متاسفانه آمار دیابتی‌ها به ۲۰ درصد رسیده است که این موضوع عوارض اقتصادی- اجتماعی بسیاری دارد و بیماری‌های کلیوی و غیره که ناشی از قند است، بار سنگینی را به جامعه تحمیل می‌کند. متاسفانه، مصرف سرانه شکر در ایران 5/9 کیلوگرم بالاتر از جهان است. انگلستان روی محصولات بدون قند ۶۰ درصد یارانه گذاشته است.
مدیرعامل کارخانه محصولات بدون قند رژیمی کاموَر گفت: تولیدات ما مثل آبنبات و پولک (با قند صفر) و ۱۰۰ محصول با قند زیر ۴ درصد است.
وی در خصوص تعداد کارکنان شرکت های کامور و پارتیکان افزود: ما تعداد ۱۶۰ نفر کارگر در شرکت کامور داریم و در شرکت تولید شکر بدون قند هم 40 نفر مشغول کار هستند. در شرکت پارتیکان، ساکارز به شکر بدون قند تبدیل می‌شود. چنانکه گفته شد، زیان‌های دارو، دیالیز، چشم پزشکی و مصرف دارو، بار بزرگی روی دوش دولت و جامعه می‌گذارد و در واقع تولیدات ما طب پیشگیری و سلامت محور است. همه محصولات ما استاندارد هستند و سیب سلامت دارند.
نایب رئیس شرکت شیرین سلامت پارتیکان درخصوص صادرات محصولات کامور گفت: محصولات ما به کشورهای کانادا، استرالیا، انگلستان، روسیه و کشورهایی مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌شود و در عراق نیز شکر تولیدی ما زیاد مصرف می‌شود.