دکتر مانی در این جلسه با اشاره به موضوعات مرتبط به تکریم خانواده در مورد چرخه زندگی هر فرد صحبت کرد و گفت این چرخه شامل چند رکن اساسی می باشد:
۱-خانواده  ۲- سلامت  ۳- فرزند پروری ۴- شغل و تحصیلات  ۵- تفریح  ۶- درآمد ۷- معنویت ۸- رابطه صمیمی  .
ایشان متذکر شد که برای سلامت روان هرچه بیشتر خود باید در این چرخه حرکت کنیم تا موفقیت بیشتری داشته باشیم. وی از خانواده های با کیفیت صحبت کرد و افزود: ما کلمه خانواده با کیفیت را به خانواده هایی اختصاص می دهیم که حال خوبی داشته باشند و از حضور در کنار همدیگر احساس خوبی را توام با آرامش به یکدیگر منتقل نمایند.
وی گفت: انسان ها ۵ نیاز ژنتیکی دارند که عدم ارضای هر یک از آنها می تواند ما را دچار ناخرسندی کند. نیازهای اساسی انسان در دیدگاه تئوری انتخاب عبارتند از:

مانی ادامه داد:رابطه های سلامت و صمیمی میان اعضای خانواده ،حال خوب را میان همه تقسیم می کند و استحکام ارتباطات را به آنان هدیه خواهد کرد.
وی با اشاره به وجود معنویت در زندگی ، اذعان داشت: داشتن هوش معنوی در زندگی افراد از ملزومات محسوب می شوند که باعث ایجاد تنش های مثبت و سازنده خواهند شد، به عنوان مثال: هرازچندگاهی  برنامه ریزی برای یک تفریح خانوادگی مفرح را از واجبات بدانند و تفریح را برای پیشرفت کاربه تاخیر نمی اندازند.
مانی از نداشتن ارتباط موثر همسران در پیشبرد زندگی سخن گفت و اظهارداشت: تا زمانی که خانواده ها برای دانستن فنون ارتباطات در زندگی و حل تعارض ها اقدامی نکنند ، همواره دچار معضلاتی خواهند شد که باعث سست شدن پایه های زندگی می شوند. وی با تاکید بر این که همسرداری نیاز به مشاور دارم اعلام کرد که همه ما در زندگی فردی به مشاوره های موثر نیازمندیم.
وی افزود: خانواده مهم‌ترین نهاد اجتماعی است که در مطالعات جامعه‌شناختی و سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های کلان به آن توجه خاص می‌شود. ضرورت توجه به این نهاد اجتماعی به این دلیل است که خانواده علاوه بر اینکه خود از تغییرات جامعه و محیط پیرامونی بسیار تأثیر می‌گیرد، به‌ نحو متقابلی تغییرات مثبت و منفی در درون این نهاد کوچک نیز تأثیرات عمیق و گسترده‌ای را در جامعه برجای می‌گذارد. چنان‌که تحولات و تغییرات در شکل، ساختار، مناسبات و کارکردهای گوناگون خانواده در طی حیات انسان، شاهدی بر این مدعاست.
دکترمانی از برطرف کردن همه نیازهای فرزندان توسط والدین سخن گفت و ادامه داد: والدین نباید اجازه بدهند که کوچک ترین اختلاف میان آن دو به ارتباط با فرزندان کشیده شود و اینگونه پایه های ارتباطات زندگی را متزلزل کند ، در تعریف دیگرمیتوان اینگونه بیان کرد که، نهاد خانواده یک ضرورت اجتماعی، روانی، غریزی، تنظیمی، اقتصادی، اخلاقی، عاطفی و تربیتی است که نقش مؤثری در رشد و تعالی و تکامل همه‌ جانبه‌ی جامعه دارد و در صورت عدم توجه به آن و سقوط خانواده، جامعه نیز به فساد و هلاکت کشیده می‌شود.
وی با بیان اینکه توجه به ارضای نیازهای تک تک افراد خانواده عامل مهمی در موفقیت آن خواهد شد، گفت: در راس خانواده که پدر قرارگرفته است با ارضای نیاز قدرت و اعتماد توسط سایر افراد ،میتواند کمک دهنده ترین حس برای ایجاد آرامش در خانواده باشد که به برطرف کردن نیازسایرین نقش به سزایی خواهد داشت.
در خانواده‌ی ایرانی، به‌دلیل پایبندی به اصول و تعالیم اخلاقی اسلامی، مهم‌ترین عامل در تحکیم خانواده، پایبندی به ارزش‌های اخلاقی و اسلامی است. ازاین‌رو روابط خانوادگی برپایه‌ی حقوق و اخلاق اسلامی تنظیم می‌شود. به همین دلیل هیچ جامعه‌ای چنانچه از خانواده‌هایی ناسالم برخوردار باشد، نمی‌تواند ادعای سلامت نماید.
ازاین‌رو تشکیل خانواده‌های سالم در جامعه را باید از اصول مهم برای ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی آن دانست. این ضرورت مهم، لزوم برنامه‌ریزی در جهت ارتقای سطح خانواده با بهره‌گیری از مبانی تربیتی و آموزه‌های اخلاقی و اجتماعی را می‌رساند که باید همواره در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی جامعه، تکریم خانواده  را مدنظر قرار دهند.
او از رفتارهای پیوند دهنده صحبت کرد :
۱-گوش کردن ۲- اعتماد کردن  ۳- همکاری کردن  ۴- مذاکره  ۵- احترام گذاشتن  ۶- پذیرش  ۷- تشویق کردن و اشاره کرد: با رعایت احترام متقابل همسران، رشته محبت در میان شان استوارتر و پیمان زناشویی بادوام تر خواهد شد. بدین ترتیب، بسیاری از کدورت ها و درگیری ها به آسانی از بین می رود؛ چرا که بیشتر بحث و جدال های لفظی و فیزیکی در محیط خانوادگی، هنگامی شروع می شود که حرمت و احترام میان زن و شوهر از بین رفته باشد و این سبک ارتباط و ابراز احساسات آینده ای روشن تر را به فرزندان اموزش خواهد دهد.
در زندگی زناشویی، الفت و مهربانی، دل ها را به هم نزدیک می سازد و امید و اطمینان را در وجود همسر می نشاند. محبت زن و شوهر نسبت به یکدیگر، می تواند به وسیله زبان یا با روش های مختلف در عمل و در موقعیت های گوناگون ابراز شود. اظهار دوستی نیز باید با بیان کلماتی صریح و عاشقانه شکل بگیرد تا روح غبار گرفته در مسیر زندگی به پاکی مبدل شود و نشاط و شادابی در رگ های زندگی جریان یابد.
گرچه محبت امری است قلبی، ولی تا در قالب رفتارها و واکنش های متقابل ابراز نشود، کسی از آن آگاه نمی شود.برخی از مردم با این فکر که من همسرم را دوست دارم و خدا نیز می داند، پس چه نیازی است او را از این علاقه آگاه کنم، از ابراز محبت به همسر غافل می شوند، در حالی که بنابر روایت امامان معصوم علیهم السلام ، دوست داشتن تنها کافی نیست، بلکه باید همسر را از میزان عشق و مهربانی خود باخبر سازیم.